Zaproponowane rozwiązania wprowadzają dwie zasadnicze zmiany: pierwsza dotyczy wydłużenia okresu rozliczeniowego czasu pracy, druga – reguluje zasady ruchomego czasu pracy. Nowe przepisy realizują zapowiadane przez premiera Donalda Tuska w tzw. drugim expose postulaty dotyczące zmian w organizacji czasu pracy.
Wydłużenie okresu rozliczeniowego czasu pracy
Zgodnie z nowymi przepisami, okres rozliczeniowy został wydłużony – nie więcej niż do 12 miesięcy. Będzie on dotyczył każdego systemu czasu pracy.
Wprowadzenie wydłużonego okresu rozliczeniowego pozwoli pracodawcom bardziej elastycznie gospodarować czasem pracy pracowników, w zależności od zapotrzebowania na pracę w poszczególnych miesiącach. Okresy dłuższej pracy będą równoważone okresami pracy krótszej lub dniami wolnymi od pracy. Będzie się to odbywać z zachowaniem wymiaru czasu pracy danego pracownika ustalonego na przyjęty okres rozliczeniowy.
Pracownik będzie miał prawo do minimalnego wynagrodzenia za pracę, jeżeli np.
w danym miesiącu nie miałby prawa do wynagrodzenia ze względu na rozkład czasu przyjęty w okresie rozliczeniowym.
Zgodnie z nowymi przepisami, możliwe będzie sporządzenie indywidualnego rozkładu czasu pracy pracownika (w formie pisemnej lub elektronicznej) na okres krótszy niż przyjęty okres rozliczeniowy – musi on obejmować jednak co najmniej
2 miesiące.
W kwestii przedłużonego do 12 miesięcy okresu rozliczeniowego nowe przepisy przewidują, że w tej sprawie powinno być zawarte porozumienie pracodawcy z przedstawicielami pracowników. Dłuższy okres powinien być uwzględniony np. w układzie zbiorowym lub w porozumieniu z zakładowymi organizacjami związkowymi. Kopię porozumienia o stosowaniu zasady wydłużonego okresu rozliczeniowego pracodawca musi przekazać okręgowemu inspektorowi pracy.
Wprowadzenie dłuższego okresu rozliczeniowego służy lepszej organizacji pracy i rozliczaniu przez pracodawców czasu faktycznie przepracowanego przez pracowników. Jest to również mechanizm umożliwiający przedsiębiorcom elastyczne reagowanie na zmieniającą się koniunkturę gospodarczą. Najważniejsze jest jednak to, że przyjęte rozwiązania pozwolą zachować miejsca pracy. Podobne rozwiązania sprawdziły się doskonale w okresie obowiązywania tzw. ustawy antykryzysowej (sierpień 2009 – grudzień 2011).
Ruchomy czas pracy
Nowe przepisy zakładają ustalenie rozkładów czasu pracy uwzględniających różne godziny rozpoczynania pracy. Przyjęto tu dwa warianty. W pierwszym – pracodawca może wyznaczyć pracownikom różne godziny rozpoczynania pracy w poszczególne dni,
z zachowaniem przepisów dotyczących wymiaru czasu pracy, odpoczynku dobowego
i tygodniowego.
W drugim wariancie określany będzie przedział czasu, w którym pracownik powinien rozpocząć pracę (czyli zostanie określony czas, w jakim pracownicy powinni stawiać się do pracy). Warianty ruchomego czasu pracy powinny zostać uwzględnione w układzie zbiorowym lub w porozumieniu ze związkami zawodowymi. Ponadto wykonywanie pracy w systemie ruchomym będzie możliwe także na wniosek zainteresowanego pracownika, co przyczyni się do lepszego godzenia życia zawodowego i rodzinnego.
KPRM
